Rozdział VII

JJutro dla każdego z nas pozostaje zagadką, ale ta zagadka powinna wywoływać uśmiech na ustach i budzić pragnienia, nie strach czy odrzucenie.

________________________________________

Obudziłam się w  moim nowym pokoju. Był naprawdę śliczny. Ściany były pomalowane na kremowo, a meble były białe. Jednocześnie było w nim tak jakoś przytulnie. Czułam się w nim naprawdę bezpiecznie. Postanowiłam wstać, w sumie mam dzisiaj już drugi dzień wakacji. Wstałam i poszłam do łazienki. Na dworze było ciepło, dlatego ubrałam się w czarne szorty i białą, zwiewną bluzkę.

Zeszłam do kuchni. Na stole było przygotowane pyszne naleśniki i herbatka. Milena jest niezastąpiona!

-Hej- przywitałam się

-No siema, jak się spało w nowym domu? – zapytała

-Fantastycznie. Mieszkanie jest prześliczne- powiedziałam

-No wiem, ja to mam gust- zaśmiałam się

-Pewnie, co dzisiaj robimy?  - usiadłam przy stole

-Niespodzianka. Jak zjesz śniadanie to powiem ci

-No już dobrze, dobrze- powiedziałam i wzięłam kęsa naleśnika. Milena jest mistrzynią w gotowaniu.

Po śniadaniu Milena powiedziała:

-No to musimy kupić ci parę nowych ubrań

-Ale Milenko, ja wszystko mam: trampki, spodnie, szorty- wymieniałam

-Ale nie masz sukienki! Idziemy dzisiaj na imprezę! – powiedziała

-Ale jak to? – zapytałam zdziwiona

-Już ci mówię. Będzie to impreza organizowana przez Borussie Dortmund. Trener uznał, że muszę poznać się z chłopakami.

-To super, ale przecież to ty jesteś zaproszona- powiedziałam

-Spoko, już wszystko załatwione- ty też jesteś zaproszona- powiedziała

-Dzięki – powiedziałam obojętnie

-Nie cieszysz się, że poznasz piłkarzy? – zapytała z uśmiechem

-Sama nie wiem, chyba się cieszę- powiedziałam

Czy ja się cieszę? Możliwe. Po prostu jakoś nie przepadam za piłką nożną, a znając życie na tej imprezie tematem tabu będzie nożna. Masakra, ale nie zrobię przykrości Milenie i pójdę na tę imprezę. Przynajmniej kupię sobie coś ładnego.

Pojechałyśmy z Mileną do centrum handlowego. Po długim myszkowaniu po sklepach wybrałam sobie bardzo ładną, krótką sukienkę.

Gdy wróciłyśmy do domu dochodziła godzina szesnasta, a impreza zaczynała się o dziewiętnastej. Miałam jeszcze trochę czasu, dlatego wskoczyłam pod prysznic, a potem zrobiłam sobie maseczkę na twarz z ogórka. Potem delikatnie się pomalowałam i ubrałam w sukienkę. Milena też się nieźle odstawiła. Wyglądała ślicznie, w krótkiej czarnej sukience.

Na imprezę pojechałyśmy samochodem, gdyż klub,  był jakieś pięć kilometrów od nas.

Weszłyśmy do pabu. Było już wiele osób. Rozpoznałam Lewandowskiego, Piszczka i Błaszczykowskiego. Chłopaki od razu do nas podeszli.

-Heeej- przymilił się Piszczu – Słyszeliśmy, że będziemy mieć tu rodaczki

-No tak.- powiedziała Milena- Jestem Mila

-Ja Łukasz, ten krezol to Kuba, a ten tu to Lewy- powiedział

-Spoko-powiedziała

-Zatańczysz? – zapytał Łukasz

-Pewnie- odpowiedziała Milena i zostawiła mnie samą. Poszłam usiąść do jakiegoś wolnego stolika. Lewy z Kubą zauważyli, że siedzę sama:

-A ty jak masz na imię? – zagaił Błaszczu

-Jagoda- powiedziałam

-Jesteś córką Mileny? – zapytał Lewy

-Hahah , Nie – zaśmiałam się- Jest moją ciocią

-Ładną masz ciocię- powiedział Lewy

Poczułam jakby takie delikatne ukłucie w  srodku.  Przecież oni mogę zainteresować się tylko Milą, a nie mną… Jakimś tam dzieciakiem…  Było mi smutno, Milena cały czas tańczyła z piłkarzami, a ja siedziałam sama. Nagle podszedł do mnie chłopak mniej więcej w moim wieku.

-Siema- przywitał się

-Hej – powiedziałam i uważnie mu się przyjrzałam

-Jestem Adrian, a Ty?

-Milena – uśmiechnęłam się

-Miło mi. Jesteś tu na stałe?

- Tak, będę chodziła tutaj do liceum- powiedziałam

-O, ja też! Haha! Jaki zbieg okoliczności! – zaśmiał się

Całą imprezę przegadaliśmy. Okazało się, że jest to kuzyn Lewego, który podobnie jak ja miał dość rodziców i wyprowadził się do Niemiec.

Jak dobrze, że poszłam na tą imprezę. :) :)

___________________________________________________________

Kolejny rozdział, mega krótki za co przepraszam :( 

nie.”